قرآن که کتاب دینی مسلمانان است، کتابی است برای بیان برنامه و غایت زندگی انسان ها و چگونگی رسیدن آن‌ها به سعادت دنیوی و اخروی؛ قرآن لزوما برای بیان مسائل علمی نازل نشده است، و بعضی اشارات علمی آن نیز تنها به این خاطر است که حقانیت آن بیش از پیش اثبات شود. ﴿سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ﴾: «آیات خود را در دوردست‌ها و در درون خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا جایی که برای آنان روشن شود که این قرآن حق است»

حرکت خورشید

بنا به تفسیرهای متاخر، بر اساس آیات متعدد درباره حرکت خورشید، عبارت قرآنی «خورشید رو به قرارگاهی روان است»اشاره به حرکت وضعی و درونی (درون‌جرمی) خورشید و «هر کدام -خورشید- در سپهری شناورند» اشاره به حرکت انتقالی خورشید و «خورشید و ماه هر دو در حال حرکت هستند» اشاره به حرکت طولی خورشید و... از ابتکارهای قرآن در تطبیق با دستاوردهای جدید علمی و اعجاز علمی است.

نسبت مساحت دریاها با خشکیها

در زمان نزول قرآن کریم هنوز قاره‌ها کشف نشده بودند و تعیین نسبت دریاها به خشکی‌ها به هیچ وجه امکان پذیر نبوده است از جمله آنکه قاره آمریکا در قرن (۱۵) کشف شده است. در آیات قرآن جمعاً (۱۳) بار از دو کلمه البر و العراء (به معنی خشکی) و (۳۲) بار از دو کلمه البحر و والبحر (بمعنی دریا) یاد شده است. یعنی نسبت خشکی  برابر با ۲۹% و نسبت دریا  برابر با ۷۱% محاسبه می‌شود که با محاسبات دقیق و پیشرفته علمی امروز مطابقت دارد.

.............

منبع:fa.wikipedia.org

مذهبي فوتو